Το πιστεύουμε ή δεν το πιστεύουμε οι πολίτες διαμορφώνουν την πολιτική των πολιτικών όταν αγωνίζονται και διαμαρτύρονται, όταν εκφράζουν την αντίθεσή τους στην πολιτική που καταστρέφει το φυσικό περιβάλλον.

Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

ΝΕΟΣ «ΔΑΣΟΝΟΜΟΣ» Καταργεί ό,τι απέμεινε από το καθεστώς προστασίας των δασών

Στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής βρίσκεται το σχετικό νομοσχέδιο

Με εμφανή τη διάθεση προστασίας των ιδιωτικών συμφερόντων που επιβουλεύονται το δασικό οικοσύστημα της χώρας και την άμεση «απελευθέρωση» επενδυτικών δράσεων εντός εκτάσεων που έως σήμερα προστατεύονται, υπό το ισχύον - αν και «λειψό» - νομικό καθεστώς δασοπροστασίας, η κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος προωθούν προς ψήφιση στη Βουλή νομοσχέδιο υπό τον τίτλο: «Δασικά οικοσυστήματα: Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης».
Το εν λόγω νομοσχέδιο που βρίσκεται ήδη στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, σύμφωνα με δασολόγους και περιβαλλοντικές οργανώσεις, καταργεί το καθεστώς προστασίας που χαρακτηρίζει περιοχές ιδιαίτερου κάλους ανά την Επικράτεια, με αποτέλεσμα χιλιάδες στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων να βγαίνουν εκτός νομικής προστασίας. Επίσης, σε παραθαλάσσιες εκτάσεις - «φιλέτα» από επιχειρηματική άποψη, στην ηπειρωτική και νησιωτική χώρα, καθώς και παραλίμνιες περιοχές, περιοχές υπό καθεστώς «Natura» ή δημόσιες χορτολιβαδικές εκτάσεις, επιτρέπει μια σειρά χρήσεις και επενδυτικές δράσεις που υπό το ισχύον καθεστώς δεν μπορούσαν να εκτελεσθούν.
Τεράστιες εκτάσεις που ανήκουν είτε σε μεμονωμένους ιδιώτες ή και σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς παραδίδονται προς «αξιοποίηση» - τσιμεντοποίηση στους κατόχους τους με ελάχιστες προϋποθέσεις, ενώ παρανομίες που έχουν συντελεσθεί κατά το παρελθόν, όπως η αυθαίρετη δόμηση, νομιμοποιούνται. Οσο για τις εκτάσεις οι οποίες ανήκουν σε κάποιο συνεταιρισμό και δεν μπορούν ακόμη και υπό το νέο καθεστώς να αποχαρακτηρισθούν, προσφέρει ως ανταμοιβή νέες εκτάσεις, για την «οικιστική αποκατάσταση» των μελών του... Υπάρχουν ακόμη και «φωτογραφικές» διατάξεις για παράνομες κατατμήσεις δασών που έχουν συντελεστεί σε συγκεκριμένες περιοχές ανά την Επικράτεια, οι οποίες θεωρούνται ως «νομίμως γενόμενες».
Ισχυρό «όπλο» για την απελευθέρωση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας εντός δασικών οικοσυστημάτων αποτελεί η μη ολοκλήρωση του Δασολογίου, γεγονός που δίνει τη δυνατότητα σε όποιο φυσικό ή νομικό πρόσωπο έχει «έννομο συμφέρον» να ζητήσει πράξη αποχαρακτηρισμού μιας δασικής έκτασης ώστε να την αξιοποιήσει εντός πλαισίων που ορίζει το νομοσχέδιο, τα οποία είναι ιδιαιτέρως... ελαστικά.
Ενδεικτικά αναφέρουμε, ότι έργα που επιτρέπονται είναι τα εξής: Δημόσιες οδοί, κατασκευή και εγκατάσταση αγωγών φυσικού αερίου και πετρελαϊκών προϊόντων, κατασκευή και εγκατάσταση έργων ηλεκτροπαραγωγής από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ), δίκτυα μεταφοράς και διανομής φυσικού αερίου και πετρελαϊκών προϊόντων, ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις, εγκατάσταση βιομηχανιών κοπής και επεξεργασίας ξύλου, κατασκευή εργοστασίων άντλησης και εμφιάλωσης νερού, ναυπηγεία, διυλιστήρια και δεξαμενές αποθήκευσης πετρελαιοειδών, αλλά και μεγάλα έργα υποδομής, όπως αεροδρόμια, τεχνητές λίμνες, φράγματα, χερσαίες εγκαταστάσεις λιμένων και εγκαταστάσεις άντλησης υδρογονανθράκων.
Ακόμη και αστικά πάρκα και άλση εμπίπτουν στο νέο καθεστώς αυθαιρεσίας, αφού παρανομίες, όπως καταπατήσεις και ανέγερση αυθαίρετων κτισμάτων, νομιμοποιούνται με την ταυτόχρονη άρση κάθε διοικητικής πράξης που είχε εκδοθεί κατά το παρελθόν για την προστασία τους.
Πηγή

2 σχόλια:

  1. Ταφόπλακα στο Χωροταξικό Σχέδιο με το περί δασών ν/σ

    ( Είναι καιρός να καταργηθούν οι αντισυνταγματικές διατάξεις που "μπήκαν" με το ν. 998/1979, δηλαδή το υπέρ του κράτους τεκμήριο ιδιοκτησίας επί δασών και βοσκοτόπων, να επανέλθει ο καθορισμός της εννοίας της δασικής έκτασης σύμφωνα με όσα θέσπισε ο Δασικός Κώδικας του 1929 (Ελευθέριος Βενιζέλος !), που είναι απολύτως ορθολογικός και να επιτραπεί η χωρίς καμιά δέσμευση χρήση των βοσκοτόπων και των δασικών εκτάσεων, κρατικών και ιδιωτικών) .

    Το Υπουργείο Περιβάλλοντος ανέλαβε, μεταξύ άλλων, και την αρμοδιότητα επί της Δασικής Πολιτικής, ... προκειμένου να αντιμετωπίζεται σφαιρικά η Προστασία του Περιβάλλοντος και ο Χωροταξικός Σχεδιασμός για την Ανάπτυξη της Οικονομίας της Χώρας, μακριά από επιστημονικές εμμονές, υπερβολές αλλά και υποβολιμαίες διαστρεβλώσεις.

    Όμως με το ν/σ περί δασών και δασικών εκτάσεων, το οποίο δημοσιεύθηκε, απαγορεύεται κάθε αλλαγή της χρήσης των δασικών εκτάσεων και των βοσκοτόπων, με αποτέλεσμα να καθίσταται αδύνατη η Ανάπτυξη στη Χώρας, αλλά και η Πολεοδομική Ανόρθωση της.
     Ποία είναι η έκταση εκείνη την οποία θα καταλάβουν οι παραγωγικές μονάδες και η οικιστική γη επί του συνόλου των δασικών εκτάσεων και των βοσκοτόπων;
    Και ακόμη:
     Ποιοί είναι εκείνοι οι βοσκότοποι, η αλλαγή της χρήσης των οποίων θα ανατρέψει την περιβαλλοντική ισορροπία στη Χωρα;
     Πόσοι απ΄ αυτούς είναι κατάλληλοι για οικιστική ή άλλη αξιοποίηση και σε πόσα εν πάσει περιπτώσει τετραγωνικά χιλιόμετρα ανέρχονται οι εκτάσεις τους, που η οικοπεδο-ποίηση τους θα ανατρέψει την οικιστική ισορροπία του Εθνικού Χώρου;
     Πόσα εκατομμύρια Έλληνες θα σπεύσουν να αγοράσουν οικόπεδα;
    Ακόμη και αν έσπευδαν οι μισοί Έλληνες να αγοράσουν οικόπεδα, η συνολική επιφάνειά τους θα ήταν μόλις 500 m2 x 5.000.000 / 1.000.000 = 2.500 km2,, δηλαδή ούτε το 2,00% της συνολικής εκτάσεως της Χώρας! Και φυσικά, το μεγαλύτερο μέρος από αυτά τα 2.500 km2 δεν θα αλλάξουν χρήση, αφού αντιστοιχούν στο 50% της έκτασης που σήμερα καταλαμβάνει η οικιστική γη στην Χώρα, ενώ όχι πέντε εκατομμύρια Έλληνες, αλλά ούτε ένα, δεν έχει ανάγκη από οικόπεδο. Απλώς η ευχέρεια αυτή θα επιτρέψει τον εξορθολογισμό των οικιστικών συνθηκών της Χώρας, θα εξαφανίσει την οικιστική παρανομία και θα μειώσει την ανάγκη για επεκτάσεις της οικιστικής γης (στην οποία συμπεριλαμβάνεται και η έκταση των παραγωγικών μονάδων).
    Προς άρση κάθε αμφισβητήσεως των ανωτέρω επισημαίνεται ότι την στιγμή που η οικιστική έκταση στην Ελλάδα δεν καταλαμβάνει περισσότερο από το 4,50% του Εθνικού Εδάφους (το 94% καταλαμβάνουν οι δασικές και γεωργικές εκτάσεις), στην Γερμανία η έκταση που καταλαμβάνουν οι πόλεις και οι οικισμοί της ανέρχεται στο 18,60% του εθνικού χώρου, στην Ολλανδία στο 24,70% και στο Βέλγιο στο 26,24% !

    Καθίσταται λοιπόν εμφανής, και από την άποψη αυτή, ο παραλογισμός του ν/σ και των πολιτικολογούντων των περιβαλλοντικών οργανώσεων, με την εμμονή τους στην απαγόρευση της χρησιμοποιήσεως δασικών εκτάσεων και βοσκοτόπων για την Εξυπηρέτηση των Αναγκών της Ανάπτυξης της Χώρας.

    Είναι καιρός να καταργηθούν οι αντισυνταγματικές διατάξεις που "μπήκαν" με το ν. 998/1979, δηλαδή το υπέρ του κράτους τεκμήριο ιδιοκτησίας επί δασών και βοσκοτόπων, να επανέλθει ο καθορισμός της εννοίας της δασικής έκτασης σύμφωνα με όσα θέσπισε ο Δασικός Κώδικας του 1929 (Ελευθέριος Βενιζέλος !), που είναι απολύτως ορθολογικός και να επιτραπεί η χωρίς καμιά δέσμευση χρήση των βοσκοτόπων και των δασικών εκτάσεων, κρατικών και ιδιωτικών.

    Δημήτριος Κοτσώνης
    Πολιτικός Μηχανικός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ταφόπλακα στο Χωροταξικό Σχέδιο με το περί δασών ν/σ

    ( Είναι καιρός να καταργηθούν οι αντισυνταγματικές διατάξεις που "μπήκαν" με το ν. 998/1979, δηλαδή το υπέρ του κράτους τεκμήριο ιδιοκτησίας επί δασών και βοσκοτόπων, να επανέλθει ο καθορισμός της εννοίας της δασικής έκτασης σύμφωνα με όσα θέσπισε ο Δασικός Κώδικας του 1929 (Ελευθέριος Βενιζέλος !), που είναι απολύτως ορθολογικός και να επιτραπεί η χωρίς καμιά δέσμευση χρήση των βοσκοτόπων και των δασικών εκτάσεων, κρατικών και ιδιωτικών) .

    Το Υπουργείο Περιβάλλοντος ανέλαβε, μεταξύ άλλων, και την αρμοδιότητα επί της Δασικής Πολιτικής, ... προκειμένου να αντιμετωπίζεται σφαιρικά η Προστασία του Περιβάλλοντος και ο Χωροταξικός Σχεδιασμός για την Ανάπτυξη της Οικονομίας της Χώρας, μακριά από επιστημονικές εμμονές, υπερβολές αλλά και υποβολιμαίες διαστρεβλώσεις.

    Όμως με το ν/σ περί δασών και δασικών εκτάσεων, το οποίο δημοσιεύθηκε, απαγορεύεται κάθε αλλαγή της χρήσης των δασικών εκτάσεων και των βοσκοτόπων, με αποτέλεσμα να καθίσταται αδύνατη η Ανάπτυξη στη Χώρας, αλλά και η Πολεοδομική Ανόρθωση της.
     Ποία είναι η έκταση εκείνη την οποία θα καταλάβουν οι παραγωγικές μονάδες και η οικιστική γη επί του συνόλου των δασικών εκτάσεων και των βοσκοτόπων;
    Και ακόμη:
     Ποιοί είναι εκείνοι οι βοσκότοποι, η αλλαγή της χρήσης των οποίων θα ανατρέψει την περιβαλλοντική ισορροπία στη Χωρα;
     Πόσοι απ΄ αυτούς είναι κατάλληλοι για οικιστική ή άλλη αξιοποίηση και σε πόσα εν πάσει περιπτώσει τετραγωνικά χιλιόμετρα ανέρχονται οι εκτάσεις τους, που η οικοπεδο-ποίηση τους θα ανατρέψει την οικιστική ισορροπία του Εθνικού Χώρου;
     Πόσα εκατομμύρια Έλληνες θα σπεύσουν να αγοράσουν οικόπεδα;
    Ακόμη και αν έσπευδαν οι μισοί Έλληνες να αγοράσουν οικόπεδα, η συνολική επιφάνειά τους θα ήταν μόλις 500 m2 x 5.000.000 / 1.000.000 = 2.500 km2,, δηλαδή ούτε το 2,00% της συνολικής εκτάσεως της Χώρας! Και φυσικά, το μεγαλύτερο μέρος από αυτά τα 2.500 km2 δεν θα αλλάξουν χρήση, αφού αντιστοιχούν στο 50% της έκτασης που σήμερα καταλαμβάνει η οικιστική γη στην Χώρα, ενώ όχι πέντε εκατομμύρια Έλληνες, αλλά ούτε ένα, δεν έχει ανάγκη από οικόπεδο. Απλώς η ευχέρεια αυτή θα επιτρέψει τον εξορθολογισμό των οικιστικών συνθηκών της Χώρας, θα εξαφανίσει την οικιστική παρανομία και θα μειώσει την ανάγκη για επεκτάσεις της οικιστικής γης (στην οποία συμπεριλαμβάνεται και η έκταση των παραγωγικών μονάδων).
    Προς άρση κάθε αμφισβητήσεως των ανωτέρω επισημαίνεται ότι την στιγμή που η οικιστική έκταση στην Ελλάδα δεν καταλαμβάνει περισσότερο από το 4,50% του Εθνικού Εδάφους (το 94% καταλαμβάνουν οι δασικές και γεωργικές εκτάσεις), στην Γερμανία η έκταση που καταλαμβάνουν οι πόλεις και οι οικισμοί της ανέρχεται στο 18,60% του εθνικού χώρου, στην Ολλανδία στο 24,70% και στο Βέλγιο στο 26,24% !

    Καθίσταται λοιπόν εμφανής, και από την άποψη αυτή, ο παραλογισμός του ν/σ και των πολιτικολογούντων των περιβαλλοντικών οργανώσεων, με την εμμονή τους στην απαγόρευση της χρησιμοποιήσεως δασικών εκτάσεων και βοσκοτόπων για την Εξυπηρέτηση των Αναγκών της Ανάπτυξης της Χώρας.

    Είναι καιρός να καταργηθούν οι αντισυνταγματικές διατάξεις που "μπήκαν" με το ν. 998/1979, δηλαδή το υπέρ του κράτους τεκμήριο ιδιοκτησίας επί δασών και βοσκοτόπων, να επανέλθει ο καθορισμός της εννοίας της δασικής έκτασης σύμφωνα με όσα θέσπισε ο Δασικός Κώδικας του 1929 (Ελευθέριος Βενιζέλος !), που είναι απολύτως ορθολογικός και να επιτραπεί η χωρίς καμιά δέσμευση χρήση των βοσκοτόπων και των δασικών εκτάσεων, κρατικών και ιδιωτικών.

    Δημήτριος Κοτσώνης
    Πολιτικός Μηχανικός

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχολιάστε γράψτε την γνώμη σας, συμπαραταχθείτε...